Gershwin’in Fransa seyahatinden dönüşte elinde bavulu, aklında “Paris’te Bir Amerikalı” vardı. Parisli genç klarnetçi Joë Christophe, “Amerika’da bir Parisli” başlıklı 27 Aralık Çarşamba akşamki konserde, Murat Cem Orhan yönetimindeki Cemal Reşit Rey (CRR) Senfoni Orkestrası ile birlikte solist olarak, adeta iadeiziyaret yaptı. Müzik anlamlıydı, sunumu; iadeiziyafetti.
CAZ ONUN İÇİN ARAÇ
Acılar, kayıplar belleklerde Anadolu’da da, Afrika’da da, Asya ve hatta Amerika’da da insanlar bir araya geldiğinde dışavurumu farklı olsa da amacı ve içindeki umudu benzer. Fransa’nın güneyinde küçük bir köyde doğmuş ve ilk çalgısını ödünç almış, ücretsiz bir müzik okulunda okumuş olan Christophe, alışık olduğu doğada ve ortamdaki “hasbihali” CRR’ye taşıdı. Önceden kentlerde de “eğlence”; bir araya gelme, birlikte meşgul olma, toplumsal hesabı görgüyle yapma anlamındaydı. Şimdilerde tanımı değişse de, Christophe’un cazı araç olarak kullanan sohbeti, hem sihirliydi hem de eskilerde alıştığımız samimiyetteydi. İspanyol Besteci Oscar Navarro’nun “Il Concerto” ve Amerikalı besteci Artie Shaw’un “Klarnet Konçertosu” ile yaptığı büyü; doğal bir köy ortamındaki mutluluğu, sevinci ve en önemlisi umudu müzikle, becerisiyle oluşturdu. Fiili bir ulusal yas içinde, geleceğe ilişkin umut; aylar öncesinden tasarlanan bir konser programında yansıdı.
DİNLEYİCİYE TEŞEKKÜR…
([email protected])
